Urodził się 3 października 1897 r. w Pińczowie. Syn Antoniego i Klary.
Ukończył trzy klasy seminarium nauczycielskiego w Jędrzejowie.
W czasie I wojny światowej od 8 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Służył w 5 pp LP, uzyskując stopień kpr.
Po kryzysie przysięgowym 20 lipca 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie, skąd zbiegł 12 października. Ukrywał się w Pińczowie. Aresztowany przez austro-węgierską żandarmerię, został przewieziony do Warszawy, a potem do Ostrowi-Komorowa, gdzie wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej.
11 marca 1918 r. ukończył szkołę podoficerską, po czym został instruktorem w Szkole Podchorążych. Po rozbrojeniu okupantów w listopadzie automatycznie przeszedł do WP.
Od 1 lutego 1920 r. w 28 pp, w którym służył do 1 października. Następnie w 1 syberyjskim pp (potem: 82 pp).
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy WP. W 1931 r. posiadał stopień st. sierż. Służył wówczas w 82 pp.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i brązowym Krzyżem Zasługi.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 111/1931.