Bojownikom niepodległości

Marian Emil Barański

(1901–po 1952)

Urodził się 30 czerwca 1901 r. we Lwowie.

W czasie I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich.

Od 3 listopada 1918 r. w stopniu szer. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do obsady odcinka I (pododcinek Wulka). Po wojnie 1920 r. przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. piech.

W niepodległej Polsce studiował, zapewne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie.

Pracował jako aspirant kolejowy.

Zmarł po 1952 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 258/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.