Bojownikom niepodległości

Marian Fąfara

(1877–1942)

Urodził się 18 sierpnia 1877 r. w Lisku. Syn Michała i Honoraty z Bronowiczów.

Uczył się w gimnazjum w Jaśle, a następnie przez 13 lat służył zawodowo w armii austro-węgierskiej jako podoficer 2 puł.

Później ukończył państwowy kurs rachunkowości i do wojny był oficjałem okręgu krakowskiego.

W 1902 r. należał do organizatorów Tow. Gimnastycznego „Sokół” w Niepołomicach.

Od 11 września 1914 r. w Legionach Polskich. Jako chor. prow. (z 29 września 1914) i ppor. prow. (25 października 1914) w 2 szw. kawalerii LP. Podczas szarży pod Rokitną (13 czerwca 1915) został ranny w nogę. Leczył się w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu. We wrześniu powrócił do szw. Wiosną 1917 r. został dowódcą oddziału sztabowego 2 puł LP. Stanowisko to zajmował do 27 listopada.

Po 1918 r. w WP. Sprawował funkcję oficera prowiantowego w 2 pszwol. Wiosną 1922 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. posp. rusz. kaw. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.

Mieszkał w Niepołomicach, gdzie prowadził hurtownię Polskiego Monopolu Tytoniowego. Na przełomie lat 20. i 30. sprawował funkcję burmistrza miasta.

Zmarł 1 stycznia 1942 r. w Niepołomicach i tam został pochowany.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Żonaty z Walerią N.

Źródła

W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny t. 1, Warszawa 2005; J. Dunin-Brzeziński, Rotmistrz Legionów Polskich. Wspomnienia z lat 1914–1919, Pruszków [2004]; H. Lewartowski, B. Pochmarski, J.A. Teslar, Szlakiem bojowym Legionów, Lwów 1915; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 217/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; S. Rostworowski, Nie tylko Pierwsza Brygada t. 1, Warszawa 1993; K. Stepan, Prawie jak słownik, „Mars” t. 20/2006.