Urodził się 17 września 1899 r. w Poznaniu.
Uczył się w gimnazjum w rodzinnym mieście.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Następnie w 11 pstrz wlkp. (potem: 69 pp). W 1920 r. ukończył Szkołę Podchorążych w Warszawie, po czym powrócił do pułku. Z dniem 1 stycznia 1920 r. mianowany ppor. piech., 1 stycznia 1921 r. awansował na por. piech. Brał udział w walkach z bolszewikami.
Służył w 69 pp oraz od około 1926 r. w 68 pp. W 1930 r. przeniesiony do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. Był instruktorem w 5 komp. szkolnej (1930–1933) oraz w 2 komp. szkolnej (1933–1934). Awansowany 1 stycznia 1934 r. na kpt. piech., został dowódcą 5 komp. szkolnej. Od 1935 r. był oficerem 57 pp. Dowodził komp., a potem sprawował funkcję adiutanta pułku.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył w bitwie nad Bzurą.
Poległ 18 września 1939 r. w rejonie wsi Kamion Mały. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie kwat. B–10.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
P. Bauer, B. Polak, Armia „Poznań” w wojnie obronnej 1939, Poznań 1983; Cmentarz Komunalny Powązki dawny Wojskowy w Warszawie, Warszawa 1989; L. Głowacki, 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty, Lublin 1969; J. Łukasiak, Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty, Pruszków 2003; „Monitor Polski” nr 259/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.