Bojownikom niepodległości

Marian Gąsiewicz

(1895-1940)

gąsiewicz marianUrodził się 2 listopada 1895 r. w Stryju. Syn Franciszka i Marii z Pruszyńskich.

Ukończył gimnazjum św. Anny w Krakowie.

W czasie I wojny światowej od 2 lub 8 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 part LP. W kwietniu 1917 r. był żołnierzem kolumny amunicyjnej PA/1.

Po kryzysie przysięgowym 24 września 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w niej do 31 października 1918 r.

11 listopada tego roku wstąpił do WP. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919, 1 lipca 1925 r. awansował na kpt. art. Co najmniej od 1923 do 1928 r. był oficerem 3 pac. W 1932 r. służył w Dowództwie Obszaru Warownego „Wilno”. 31 lipca 1936 r. został przeniesiony do rezerwy. 19 marca 1939 r. awansował na mjr. rez. art.

Po przejściu do rezerwy podjął służbę w policji. 12 sierpnia 1936 r. mianowany nadkomisarzem, ukończył Szkołę Oficerów Policji Państwowej w Warszawie. Sprawował funkcję komendanta powiatowego policji w Płocku.

Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.

Wywieziony na podstawie listy nr 033/2 z 16 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie awansował (2007) na podinspektora.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 12/1932
Źródła

J. Kirchmayer, Pamiętniki, Warszawa 1975; R. Litwiński, Korpus policji w II Rzeczypospolitej. Służba i życie prywatne, Lublin 2007; Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 12/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.