Bojownikom niepodległości

Marian Gorgoniusz Bielecki

(1895–1940)

Urodził się 8 września 1895 r. w Częstochowie. Syn Władysława i Julii z Mrozińskich.

Absolwent szkoły realnej w Częstochowie (1917 r.). Należał do harcerstwa.

W czasie I wojny światowej 18 kwietnia 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. W składzie 3 komp. V baonu 7 pp LP brał udział w walkach na Wołyniu. Ranny w październiku, leczył się w szpitalu rezerwowym w Pradze czeskiej. Po rekonwalescencji skierowany do komp. uzupełniającej nr 1. 27 maja wyruszył na front. Powrócił do komp. Ponownie ranny podczas bitwy pod Kościuchnówką (4-6 lipca 1916). Po wyleczeniu się z ran powrócił do komp. (11 komp. 5 pp LP). Uzyskał stopień sierż. Superarbitrowany w Lublinie (1 sierpnia 1917), uznany za zdolnego do służby w pospolitym ruszeniu bez broni.

Po kryzysie przysięgowym w 1917 r. przeszedł do POW.

Od 1 listopada 1918 r. w stopniu kpr. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Służył w sekcji saperskiej oddziału technicznego Naczelnej Komendy. Po wyparciu przeciwnika z miasta przeszedł do 5 pp leg i w jego składzie uczestniczył w walkach z bolszewikami i Litwinami.

Zweryfikowany jako por. piech. z 1 listopada 1920, w 1923 r. był oficerem ekspozytury nr V Oddz. II Sztabu Generalnego. Następnie w 44 (1924) i 64 pp (1928). W 1932 r. służył w 76 pp, a w 1935 r. w kadrze zapasowej 5 Szpitala Okręgowego. Awansowany 19 marca 1937 r. na kpt. piech., wiosną 1939 r. był kierownikiem samodzielnego referatu oświatowego DOK nr X w Przemyślu.

Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.

W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Źródła

Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 87/1931; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.