Bojownikom niepodległości

Marian Hernik

(1896-1968)

Urodził się 10 grudnia 1896 r. Iłowie pow. Sochaczew. Syn Józefa i Marii z Zabczyńskich.
Po 1918 r. w WP. Ukończył szkołę podchorążych i z dniem 1 sierpnia 1922 r. został mianowany ppor. kaw. Przydzielony do 18 puł, 1 sierpnia 1924 r. awansował na por. kaw. Co najmniej od 1930 do 1932 r. nakleżał do personelu Centrum Wyszkolenia Kawalerii. Awansowany 1 stycznia 1933 r. na rtm. kaw., wiosną 1939 r. był zastępcą oficera mobilizacyjnego 1 puł.
Podczas kampanii 1939 r. w II rzucie kwatery głównej SGO „Narew”.
Zmarł 28 kwietnia 1968 r. w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 24/1933
Źródła

„Monitor Polski nr 24/1933”; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.