Urodził się w 1861 r. w Płocku. Syn Jana.
Pracował jako ślusarz w Warszawie, następnie we Włocławku, a od 1901 r. w fabryce maszyn rolniczych M.S. Sarna w Płocku. Po pewnym czasie założył własny zakład ślusarski.
Od 1901 r. należał do PPS. Działał jako agitator i kolporter nielegalnej literatury we Włocławku i Płocku. W 1905 r. wszedł w skład płockiego OKR PPS. 23 marca tego roku aresztowany pod zarzutem posiadania broni i wydawnictw socjalistycznych, już po dwóch tygodniach został zwolniony. Ponownie aresztowany jesienią w czasie przygotowań do organizacji strajku, na mocy amnestii z 30 października ponownie uwolniony. Po rozłamie w partii należał do PPS-Frakcji Rewolucyjnej. 20 sierpnia 1908 r. podczas likwidacji komórek partii został aresztowany. Po kilkumiesięcznym więzieniu skazany na trzy lata zesłania do guberni jenisiejskiej.
Po odbyciu kary w 1911 r. powrócił do kraju i zamieszkał we Włocławku. Podjął działalność w PPS.
Podczas I wojny światowej należał też do POW.
Prawdopodobnie zmarł w 1917 r. we Włocławku.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Józefą Kuczyńską, miał synów Romana (zob.), Stanisława Zygmunta (zob.) i Władysława (zob.).
„Monitor Polski” nr 300/1930; A. Pacholczykowa, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987.