Urodził się 16 sierpnia 1891 r. w Skierniówce Nowej koło Skierniewic. Syn Marcelego Jana i Marianny (Marcjanny?) z Drzewieckich. Brat Władysława (zob.).
Należał do Polskich Drużyn Strzeleckich w Przybramie w Czechach.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. W końcu listopada przebywał w szpitalu legionowym w Wędryni na Śląsku Cieszyńskim. Potem w 6 pp LP. Uzyskał stopiń sierż.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
Ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera leśnika.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie.
Zmarł po 1934 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908–1914, Warszawa 1935; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 63/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.