Bojownikom niepodległości

Marian Jan Hyla

(1891–po 1939)

Urodził się 21 czerwca 1891 r. w Żarnówce koło Makowa Podhalańskiego. Syn Wawrzyńca i Tekli z Białońskich.
Ukończył gimnazjum w Wadowicach (1911 r.).
W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej.
Od 1 listopada 1918 r. w stopniu por. piech. w WP. Służył w 12 pp. Walczył z Ukraińcami i na początku lutego 1919 r. został ranny w walce o wieś Wołcza Dolna. Z dniem 1 kwietnia 1920 r. awansował na kpt. piech.
Zweryfikowany jako mjr piech. z 1 czerwca 1919 r., 22 lipca 1922 r. został zatwierdzony na stanowisku dowódcy baonu 12 pp. W latach 1923-1924 był dowódcą I baonu43 pp, a w 1925 r. został dowódcą II baonu. Awansowany 1 stycznia 1928 r. ppłk. piech., był zastępcą dowódcy 27 pp. W tym też roku został dowódcą 8 baonu KOP w Stołpcach, a w lipcu 1929 r. 10 baonu KOP w Krasnem.Od 31 marca 1930 r. zastępca dowódcy 83 pp . 23 marca 1932 r.został komendantem PKU w Słonimiu. W połowie 1935 r. oddany do dyspozycji dowódcy OK nr IX, został przeniesiony w stan spoczynku.
Podczas kampanii 1939 r. był dowódcą oddziałów ochotniczych walczących w obronie wybrzeża w rejonie Gdyni.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., orderem Polonia Restituta 5 kl., dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 258/1933
Źródła

Gdynia 1939, Gdańsk 1979; Kępa Oksywska 1939, Gdańsk 1985; „Monitor Polski” nr 258/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; G. Studnicki, Kto był kim w Wadowicach?, Wadowice 2004.