Marian Jastrzębski

Urodził się 6 września 1897 r. w Krakowie. Syn Jana i Kunegundy ze Śliwów.

W czasie I wojny światowej od 28 września 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Murzynek”. W stopniu szer. służył  m.in. w 5 komp. 4 pp LP. W jej składzie 15 lipca 1915 r. wyruszył na front. Ranny 6 sierpnia pod Kozłówką. Po rekonwalescencji w kadrze Komendy Grupy LP w Kozienicach. W maju 1916 r. w składzie komp. marszowej wyruszył na front.

W latach 1919–1921 jako aktor występował w Teatrze Polowym Wojska Polskiego, a następnie do 1923 r. w Teatrze Nowości w Krakowie. Jako śpiewak z zespołem operetki krakowskiej występował gościnnie w Kaliszu, Łodzi, Sosnowcu, Dąbrowie Górniczej, Będzinie, Zawierciu, Stanisławowie i Brześciu nad Bugiem (1922–1923). W sezonie 1924–1925 pracował w Teatrze Polskim w Katowicach. W czerwcu 1925 r. z zespołem katowickiej operetki występował gościnnie w Płocku. W latach 1925–1927występował w Teatrze Miejskim w Sosnowcu, a następnie od marca 1927 do 1939 r. w teatrze w Katowicach.

Po II wojnie światowej był aktorem w Teatrze Śląskim w Katowicach (1945–1949), po czym przeniósł się do Krakowa. Tam występował w Teatrach Dramatycznych (1949–1954), w Starym Teatrze (1954–1956 oraz 1961–1970) i w Teatrze im. Juliusza Słowackiego (1956–1961). 8 listopada 1959 r. w Teatrze im. J. Słowackiego obchodził jubileusz 40. lecia pracy scenicznej. W 1970 r. przeszedł na emeryturę.

Występował w filmach, grając role epizodyczne. Debiutował w filmie Podhale w ogniu (1955), po raz ostatni wystąpił w filmie Noc w wielkim mieście (1976).

Zmarł 29 grudnia 1985 r. w Krakowie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Rakowickim kwat. PAS 100.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.