Urodził się 1 sierpnia 1896 r. w Krakowie. Syn Józefa i Karoliny z Bryków. Brat Jana Andrzeja (zob.).
Studiował medycynę.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako kpt. plek. z 1 czerwca 1919 r., był młodszym lekarzem 5 pap odkomenderowany celem dokończenia studiów na Uniwersytecie Lwowskim (1923, 1924). Co najmniej od 1928 do 1932 r. lekarz 84 pp. Ukończył studia medyczne w Krakowie, uzyskując 27 czerwca 1931 r. dyplom lekarski. Awansowany 1 stycznia 1934 r. na mjr. lek., był wówczas naczelnym lekarzem 26 pal. Wiosną 1939 r. sprawował funkcję naczelnego lekarza 18 pp. Po mobilizacji od 23 marca szef służby sanitarnej 26 DP.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. m.in. w bitwie nad Bzurą.
Po II wojnie światowej w LWP. Służył jako szef wydz. zdrowia w Dowództwie Okręgu Wojskowego 5. W latach 1945-1955 pozostawał pod obserwacją komunistycznego aparatu bezpieczeństwa.
W 1956 r. pracował jako lekarz internista w Krakowie.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
P. Bauer, B. Polak, Armia „Poznań” w wojnie obronnej 1939, Poznań 1983; Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934; „Monitor Polski” nr 12/1932; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1948, Warszawa 1949; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.