Urodził się 18 listopada 1894 r. w Jordanowie. Syn Stanisława i Ludwiki.
W czasie I wojny światowej w składzie oddziału nowotarskiego 6 września 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 1 komp. 3 pp LP, 10 lutego 1917 r. awansował na kpr. Wkrótce potem przeniesiony do 1 part LP, służył w kolumnie amunicyjnej PA/2.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w Dowództwie Uzupełnień korpusu. 25 stycznia 1918 r. awansował na plut.
W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Witkowicach.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. art., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. art.
Ukończył studia prawnicze, uzyskując doktorat.
W niepodległej Polsce mieszkał w Wiśniczu Nowym pow. Bochnia. Pracował jako sędzia grodzki.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” 1931, nr 260; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.