Urodził się 8 października 1894 r.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. art., co najmniej od 1923 r. służył w 7 pap. Awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. art., w 1932 r. służył w dowództwie 7 DP. Wiosną 1939 r. jako oficer 7 pal był odkomenderowany na kurs specjalistyczny. 24 sierpnia został dowódcą 64 dal.
W składzie 65 pal rez (55 DP rez w Armii „Kraków”) brał udział w kampanii 1939 r. Walczył od Śląska po Lubelszczyznę. Po kapitulacji armii w rejonie Tomaszowa Lubelskiego (20 września) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej m.in. w oflagu XI B w Braunschweigu i II C w Woldenbergu.
Zmarł prawdopodobnie 3 marca 1977 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 255/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.