Urodził się 15 sierpnia 1894 r. w Krakowie. Syn Edwarda i Eleonory z Hennigów. Brat Edwarda (zob.).
W czasie I wojny światowej od 20 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. 3 pp LP. Ciężko ranny pod Rafajłową, po długotrwałej rekonwalescencji (m.in. do 7 października 1915 r. przebywał w szpitalu legionowym w Zakopanem) powrócił do komp. Uczestniczył w walkach na Wołyniu.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusu Posiłkowym. W lutym 1918 r. wysłany z misją specjalną do Krakowa. W drodze powrotnej, po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918), internowany przez Austriaków. Należał do oskarżonych w procesie w Marmaros-Sziget (8 czerwca-30 września). Po abolicji procesu uwolniony.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r,
W niepodległej Polsce mieszkał we Włochach (obecnie część Warszawy). Pracował jako urzędnik.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.