(1894-po 1957)
Urodził się 16 września 1894 r. w Rynarzewie w Wielkopolsce. Syn Bonifacego i Anny z Ludzowiczów (?). Brat Walentego (zob.).
Ukończył szkołę powszechną i szkołę handlową.
W czasie I wojny światowej od 1915 do 1918 r. w armii niemieckiej.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Od 1 stycznia 1919 r. służył w komp. samoklęskiej. Uczestniczył w walkach pod Szubinem, Rynarzewem, Kcynią, Paterkiem i Nakłem. Następnie w Wojsku Polskim.
Służył w 4 komp. 58 pp. Brał udział w walkach z bolszewikami.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. Uzyskał stopień st. sierż. W 1929 r. przeniesiony w stan spoczynku lub do rezerwy.
Mieszkał w Poznaniu. Pracował jako urzędnik.
Członek Związku Powstańców Wielkopolskich.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, brał udział w kampanii wrześniowej. W styczniu 1945 r. brał udział w walkach z Niemcami o Poznań. W styczniu i lutym uczestniczył w organizowaniu Milicji Obywatelskiej w tym mieście.
Po II wojnie światowej pracował jako technik bhp w Poznańskich Zakładach Przemysłu Sportowego.
Należał do PPS, a po jej wchłonięciu przez Polską Partię Robotniczą (15 grudnia 1948) – do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Członek Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
Zmarł po 1957 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Źródła
„Monitor Polski” 1938, nr 64.