Bojownikom niepodległości

Marian Witosław Uzdowski

1890–po 1939

Urodził się 8 stycznia 1890 r. w Warszawie. Syn Szczepana i Amelii z Grabowieckich.

W czasie I wojny światowej w armii rosyjskiej. Służył w oddziałach gwardii.

Później oficer w POW KN3.

Po 1918 r. w WP. W 1920 r. oficer łącznikowy marsz. J. Piłsudskiego w sztabie wojsk ukraińskich Symona Petlury. Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w 16 pp (1923, 1924). Awansowany 1 stycznia 1928 r. na mjr. adm. (dz. naukowo-oświatowy), pozostawał wówczas w dyspozycji szefa Biura Ogólno-Organizacyjnego. W 1929 r. przeniesiony do rezerwy.

Przeszedł do służby w MSZ. Od maja 1929 r. był kierownikiem konsulatu RP w Kiszyniowie, a potem od lutego 1933 r. do wojny w Czerniowcach. Był pracownikiem Oddz. II Sztabu Głównego.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Żonaty (od 1911 r.).

Źródła

A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód, 1914-1921, Olsztyn 2012; „Monitor Polski” nr 132/1931; W. Piasecki, Jan Karski. Jedno życie. Kompletna opowieść t. I, Kraków 2015; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.