Urodził się 20 sierpnia 1895 r. w Chodorowie koło Lwowa. Syn Tadeusza i Marii.
Należał do tajnego skautingu (Oddziału Ćwiczebnego) we Lwowie. Sprawował funkcję zastępowego. Później w XII Lwowskiej Drużynie Skautowej im. gen. Bema.
Należał do Polskich Drużyn Strzeleckich. Jako podoficer zastępowy brał udział w kursie instruktorskim w Nowym Sączu (15 lipca-2 sierpnia 1914). Przydzielony był do 3 komp. Po przerwaniu kursu przybył do Krakowa.
W czasie I wojny światowej od 4 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich ps. „Korsak”. Służył w 1 puł LP, uzyskując stopień st. uł. Od 5 lutego do 31 marca 1917 r. kształcił się w szkole oficerskiej pułku w Ostrołęce.
Po 1918 r. w WP. Mianowany 1 października 1919 r. ppor. kaw., służył w 11 puł. Następnie w wojskach łączności. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. łączn. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał w Kielcach (?). Pracował na roli.
Zmarł 4 stycznia 1944 r. i został pochowany we Lwowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Żonaty z Marią Zbyszewską, miał troje dzieci m.in. synów Tadeusza (1922-1993) i Kazimierza (16 VI 1924-14 XII 2010).
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; „Monitor Polski” nr 87/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.