Urodził się 19 kwietnia 1886 r. we wsi Henryków koło Brzezin. Syn Mateusza i Józefy z Marędziaków.
Pracował jako tkacz.
Od 1904 r. członek PPS. Należał do Dzielnicy Górnej w Łodzi. Zajmował się kolportażem nielegalnej literatury oraz organizował koła fabryczne. Po rozłamie w partii (listopad 1906) w PPS-Frakcji Rewolucyjnej. Aresztowany 22 lipca 1907 r. przez władze rosyjskie, do lutego 1909 r. przebywał w więzieniach w Łodzi i
Łęczycy. Następnie skazany w trybie administracyjnym na zesłanie do guberni mohylowskiej na czas trwania stanu wojennego w Królestwie Polskim.
W niepodległej Polsce mieszkał w Łodzi. Pracował jako przędzalnik.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
S. Martynowski, Polska bojowa, Łódź 1937; „Monitor Polski” nr 259/1937.