Urodził się 18 października 1900 r. w Dobromilu. Syn Jana i Melanii z Nosów. Uczeń seminarium nauczycielskiego we Lwowie.
Od 3 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom na odcinku II (Poczta Główna i Reduta Piłsudskiego) w stopniu szer. Brał udział w wojnie z Rosją bolsewicką lat 1919–1920. Od lipca 1920 r. w szeregach ochotniczego batalionu piechoty kpt. Bolesława Zajączkowskiego należącego do detachementu rtm. Abrahama. 6–8 sierpnia uczestniczył w ciężkich walkach pod Horodyszczem i Chodaczkowem. Poległ 17 sierpnia 1920 r. w bitwie z oddziałami bolszewickiej 1 Konnej Armii Siemiona Budionnego pod Zadwórzem (nazywanej polskimi Termopilami). Początkowo został pochowany w zbiorowej mogile w pobliżu miejsca bitwy. W roku 1923 wraz z innymi został przeniesiony na utworzony wojskowy cmentarz w Zadwórzu, u stóp usypanego przez saperów dziestometrowego kurhanu.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1933, nr 255; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.