Bojownikom niepodległości

Michał Ambros

(1891–1984)

Michał Ambros

Urodził się 26 listopada 1891 r. w Chlebowicach, Lwowskie. Syn Bazylego i Agaty z Grabowskich.

Ukończył gimnazjum w Drohobyczu; w listopadzie 1909 r. założył Oddział Ćwiczebny (tajny skauting) w Drohobyczu. W roku 1917ukończył Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Lwowskiego. Po studiach podjął pracę jako nauczyciel szkół średnich we Lwowie. W latach 1909–1914 należał do Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”, wchodził też w skład redakcji pisma „Zarzewie” (1913–1914). Należal też do tajnej Armii Polskiej, Legii Niepodległości i Polskich Drużyn Strzeleckich.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w Wojsku Polskim, w roku 1919 przeniesiony do rezerwy. Wobec zagrożenia bolszewickiego w roku 1920 ponownie w służbie czynnej; po wojnie z Rosją bolszewicką ostatecznie przeszedł do rezerwy. W roku 1928 został bibliotekarzem Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Członek zarządu okręgu Tow. Szkoły Ludowej, Tow. Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych Polskiej Macierzy Szkolnej (1932–1936), należał do Tow. Filozoficznego, Tow. Filologicznego, Tow. Historycznego oraz organizacji dawnych harcerzy (sprzed 1918). Autor artykułów dotyczących bibliografii. W roku 1938 mieszkał w Wilnie.

Zmarł w 1984 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908–1914, Warszawa 1935; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” 1932, nr 121.