Urodził się 9 sierpnia 1887 r. w Parzymiechach. Syn Stanisława i Józefy z Jaźwińskich. Z zawodu monter.
Po wybuchu I wojny światowej od 4 sierpnia 1914 r. służył w oddziale strzeleckim Józefa Piłsudskiego, od 16 sierpnia w Legionach Polskich, między innymi w plut. łączności 4 pp III Brygady LP. Awansowany 13 sierpnia 1915 r. na kpr., potem uzyskał stopień plut. W wyniku odniesionych ran został inwalidą.
W czasie walk o Lwów zamordowany przez Ukraińców 18 listopada 1918 r. Pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa pole XVI.
Żona Bronisława N. oraz syn – Oswald (ur. 1912), wraz z nim zostali zamordowani przez Ukraińców.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, t. I Uzupełnienia, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011, 2014; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914–1917, Lwów 1935; „Monitor Polski” 1937, nr 259; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Warszawa 1939; W obronie Lwowa i wschodnich Kresów. Polegli od 1–go listopada 1918 do 30–go czerwca 1919 r., Lwów 1926; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa, Warszawa 1989.