Bojownikom niepodległości

Michał Barowicz

(1887–1919)

Urodził się 29 października 1887 r.

Uczył się gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie (1908). Po uzyskaniu matury podjął studia na Wydz. Prawa Uniwersytetu Lwowskiego.

Po ich ukończeniu podjął pracę zawodową jako sędzia.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 2 komp. IV baonu 5 pp LP. Ranny w nogę 16 lipca 1915 r. pod Urzędowem, leczył się w szpitalu zorganizowanym w szkole Brodzińskiego w Tarnowie. Następnie powrócił do pułku. W marcu 1916 r. leczył się w szpitalu rezerwowym w Karlsbadzie.

Od listopada 1918 r. w WP. W stopniu st. szer. należał do załogi pociągu pancernego „Odsiecz”. Uczestniczył w walkach z Ukraińcami.

Poległ 22 lutego 1919 r. pod  Gródkiem Jagiellońskim. Pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa pole VII.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1917, Lwów 1935; „Monitor Polski” nr 259/1937; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; W obronie Lwowa i wschodnich Kresów. Polegli od 1-go listopada 1918 do 30-go czerwca 1919 r., Lwów 1926; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa, Warszawa 1989.