Urodził się 4 grudnia 1896 r. w Łopatynie.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 2 pp LP, uzyskując stopień st. szer.
Od listopada 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu (1923). Awansowany z dniem 15 sierpnia 1924 r. na kpt. piech., był oficerem 60 pp. W kwietniu 1925 r. przeniesiony do 74 pp, dowodził komp. W okresie od 3 września 1928 do 15 marca 1929 r. przebywał na kursie technicznym w Centralnej Szkole Strzelniczej. W czerwcu 1934 r. przeniesiony do Dep. Piechoty MSWojsk. Po 1936 r. pełnił służbę w CWPiech. 19 marca 1938 r. awansował na mjr. piech. W latach 1938-1939 był członkiem komisji doświadczalnej w CWPiech. Od lipca 1939 r. dowodził dyonem ppanc Warszawskiej BPanc-Mot.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył w walkach na Lubelszczyźnie. Dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał przez cały okres wojny.
Zmarł po 1952 r..
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 296/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.