Urodził się 26 listopada 1894 r. w Kierzu pow. Rawa Mazowiecka. Syn Władysława i Marii z Sobockich. Po ukończeniu gimnazjum studiował medycynę. W czasie I wojny światowej w POW ps. „Lech”. Po 1918 r. w WP. Z dniem 1 stycznia 1920 r. mianowany ppor. plek., 1 stycznia 1921 r. awansował na por. plek. Był młodszym lekarzem 82 pp, z tym jednak, iż został odkomenderowany na studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W maju 1925 r. uzyskał dyplom lekarski. Był internistą i ftyzjatrą. Po ukończeniu stażu sprawował funkcję lekarza 28 pap (1928). Od grudnia 1929 r. był lekarzem 1 puł. Awansowany 1 stycznia 1932 r. na kpt. lek., 19 marca 1939 r. otrzymał stopień mjr. lek. Od 24 sierpnia 1939 r. szef służby sanitarnej Podlaskiej BK. Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Po jej zakończeniu przedostał się do Francji, gdzie sprawował funkcję naczelnego lekarza 2 pgren. Uczestniczył w kampanii francuskiej, po czym w czerwcu 1940 r. został ewakuowany do Wlk. Brytanii. Tam pełnił służbę w PSZ. Był naczelnym lekarzem 2 pgren. Uczestniczył w kampanii francuskiej w 1940 r. Po upadku Francji w czerwcu 1940 r. przedostał się do Wlk. Brytanii i tam kontynuował służbę w WP. Po zakończeniu wojny i demobilizacji powrócił do kraju. W 1956 r. był kierownikiem poradni przeciwgruźliczej w sanatorium „Lechia” w Połczynie-Zdroju. Potem mieszkał i pracował we Wrocławiu. Zmarł 8 lutego 1967 r. we Wrocławiu. Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; „Monitor Polski” nr 259/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; informacje Tadeusza Łaszczewskiego.