Urodził się 14 lipca 1890 r. w Borkowicach. Syn Józefa i Stefanii z Płużańskich.
Ukończył szkołę handlową w Radomiu (1909), absolwent Politechniki Lwowskiej (1914).
W czasie I wojny światowej od 7 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego. Był oficerem sztabu 1 pp LP, sprawował funkcję oficera ordynansowego J. Piłsudskiego. Mianowany 9 października 1914 r. ppor. piech., 11 maja 1915 r. został adiutantem 7 pp LP. W kwietniu 1916 r. przeszedł do 2 szw. 1 puł LP. Odbył całą kampanię wojenną I Brygady.
Po kryzysie przysięgowym był internowany przez Niemców w Beniaminowie (19 lipca 1917–2 sierpnia 1918). Należał do najdłużej więzionych oficerów.
Uwolniony, wstąpił do PSZ. 9 listopada przeniesiony do szw. lokalnego w Grodzisku, zaś 21 listopada do 5 puł w Mińsku Mazowieckim. Dowodził plut. 2 szw. Z pułkiem uczestniczył w działaniach na wschodzie. W maju 1919 r. został zastępcą dowódcy szw. zapasowego, a potem komendantem szkoły podoficerskiej. 1 stycznia 1920 r. otrzymał przydział do szkoły podoficerów kawalerii w Przemyślu. Tego też dnia otrzymał stopień por. kaw. W okresie od sierpnia 1920 do kwietnia 1921 r. służył w dowództwie I BJazdy.
Zatwierdzony 19 stycznia 1921 r. jako rtm. kaw. (z 1 kwietnia 1920), od 12 kwietnia 1921 do 1928 r. służył w 5 puł w Ostrołęce. Zweryfikowany jako rtm. kaw. z 1 czerwca 1919. Był dowódcą II dyonu, kwatermistrzem pułku (do 7 lutego 1925) oraz zastępcą dowódcy szw. zapasowego. W tym też roku przydzielony do Oddz. V, potem do Oddz. II, Sztabu Generalnego w Warszawie. 1 stycznia 1928 r. awansował na mjr. kaw. i został przeniesiony do kadry oficerów kawalerii, później był inspektorem Rejonowego Inspektoratu Koni we Lwowie. 31 października 1930 r. z dyspozycji szefa Dep. Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych został przeniesiony w stan spoczynku.
W 1934 r. był urzędnikiem Ministerstwa Skarbu, następnie dyrektorem Izby Skarbowej we Lwowie, zaś przed wojną dyrektorem tamtejszej Okręgowej Dyrekcji Ceł.
W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
Zamordowany w kwietniu lub maju 1940 r. w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 4 kl., Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na ppłk.
Poświęcono mu tablicę pamiątkową w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny t. 1, Warszawa 2005; L. Fabianowicz, Oficerowie 5 Pułku Ułanów Zasławskich zamordowani przez NKWD w 1940 roku, „Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej” nr 154/1997; P. Hubiak, Belina i jego ułani, Kraków 2003; T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; „Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; S.F. Składkowski, Beniaminów 1917–1918, Warszawa 1935; S.F. Składkowski, Moja służba w Brygadzie. Pamiętnik polowy, Warszawa 1990; J. Smoleński, 1 Pułk Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego, „Beliniak” nr 11/1960; K. Stepan, Prawie jak słownik, „Mars” t. 20/2006.
