Urodził się 21 września 1892 r. w Borysławiu. Syn Józefa i Magdaleny z Sowów.
W czasie I wojny światowej w 1914 r. w składzie 1 komp. borysławskiej dotarł do Legionów Polskich ps. „Strzelec”. Służył w 4 komp. I baonu 1 pp LP. Na początku grudnia chory, przebywał w domu chorych w Wiedniu. Potem powrócił do pułku.
Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski. Do Borysławia powrócił 10 listopada 1918 r. po zajęci miasta przez Ukraińców.
Założył tam POW. Aresztowany przez władze ukraińskie, z braku dowodów został uwolniony.
Po zajęciu tych terenów przez WP na przełomie maja i czerwca 1919 r. wstąpił do wojska. Służył w nim do końca 1920 r., po czym w stopniu sierż. został przeniesiony do rezerwy.
Mieszkał w Borysławiu, gdzie od 1922r. stał na czele Zw. Strzeleckiego. Na początku lat 30. wicekomisarz miasta.
Zmarł po 1933 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Borysław w walce o niepodległość, Borysław 1932; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 255/1933.