Bojownikom niepodległości

Michał Gawron

(1897-po 1932)

Urodził się 25 września 1897 r. we Lwowie. Syn Andrzeja i Katarzyny z Oleszków. Brat Ludwika (zob.).

Pracował jako cieśla.

Od 1913 r. członek Zw. Strzeleckiego.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Od września 1914 r. służył w 1 komp. II baonu 5 pp LP. Podczas walk na Podhalu dostał się do niewoli rosyjskiej w Starej Wsi koło Limanowej (między 2 a 6 grudnia). Zbiegł z niewoli, po czym do 22 czerwca 1915 r. ukrywał się we Lwowie. Od 26 czerwca ponownie w Legionach. Przydzielony do oddziału technicznego 6 pp LP, brał udział w kampanii wołyńskiej, podczas której 4 stycznia 1916 r. został ranny.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym.

Po 1918 r. w WP. W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1932 r. posiadał stopień st. sierż. Służył wówczas w 19 pp.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 167/1932
Źródła

„Monitor Polski” nr 167/1932.