Bojownikom niepodległości

Michał Hejnisz

(1895–1920)

Michał HejniszUrodził się 25 czerwca 1895 r. w Żukowie pow. Brzeżany. Syn Tadeusza i Józefy z Baueró1). Ukończył seminarium nauczycielskie w Tarnopolu. Od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Pełnił służbę w 1 pp LP. W grudniu 1914 r. ciężko ranny w prawą rękę. Uzyskał stopień sierż. Po 1918 r. w WP. Mianowany ppor. piech., zajmował stanowisko adiutanta 19 pp. Brał udział w walkach z bolszewikami. W bitwie, po zranieniu kilku oficerów, objął dtwo kompanii – rusza z nią do ataku i w chwili – kiedy z największym zapałem i poświęceniem się, świecąc osobistym męstwem i nadzwyczajną odwagą, porywa się wśród gradu kul z okrzykiem „Hurra chłopcy” - pada śmiertelnie trafiony obok pancerki. Poległ 1 kwietnia 1920 r. pod Komarowcami koło Latyczowa. Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 102/1933
Źródła

Dla Ciebie Polsko!, „Panteon Polski” nr 36/1927; J. Kruk-Śmigla, Za wierną służbę Ojczyźnie. Dziennik legionisty I Brygady, Krosno 2004; Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Warszawa 1934; „Monitor Polski” nr 102/1933.