Michał Jarolewski

Urodził się 26 sierpnia 1894 r. w Stanisławowie. Syn Jakuba i Józefy z Płócienników.

Od 19 listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w nim do 31 stycznia 1921 r., po czym został przeniesiony do rezerwy.

Od 15 września 1921 r. w policji – uzyskał stopień st. posterunkowego. Był funkcjonariuszem w powiecie zdołbunowskim m.in. na posterunku w Mohylanach. W 1939 r. służył na posterunku w Zdołbunowie.

Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.

Wywieziony na podstawie listy nr 030/1 z 14 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.