Michał Jerchel

Urodził się 4 września 1892 r. w Ostrzeszowie. Syn Romana i Balbiny z Marszałków.

Należał do „Sokoła”.

W 1913 r. powołany do armii niemieckiej, w jej składzie brał udział w I wojny światowej.

Uczestnik powstania wielkopolskiego w powiecie ostrzeszowskim. Od stycznia 1919 r. w III baonie 12 pstrz wlkp (potem: 70 pp). Dowodził komp. Wlczył z Nuiemcami i bolszewikami.

Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., w pułku tym służył do 1926 r. Następnie w 86 pp. W 1929 r. przeniesiony w stan spoczynku.

W końcu roku w celach wywiadowczych wyjechał do Niemiec. Jako współpracownik wywiadu zatrzymany przez Niemców. 6 czerwca 1930 r. skazany na karę pięciu lat i siedmiu miesięcy ciężkiego więzienia za zdradę tajemnicy wojskowej na rzecz Polski. W czerwcu 1935 r. powrócił do Polski i zamieszkał w Kępnie.

W 1935 r. został prezesem Tymczasowego Komitetu Powiatowego w Kępnie b. Powstańców Wielkopolskich, a w 1936 r. prezesem kołą w Kępnie.

W latach 1937–1938 pracował jako wójt gminy Podzamcze, po czym był burmistrzem Grabowa nad Prosną.

W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.

Wywieziony na podstawie listy nr 017/1 z 5-7 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.

Żonaty z Marią Banasiak, miał córkę.

Pośmiertnie (2000) otrzymał tytuł honorowego obywatela miasta Grabowa nad Prosną, jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.