Urodził się 17 lub 18 września 1898 r. w Ostrowie Wlkp. Syn Antoniego i Anny z Libudziców.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 70 pp.
W niepodległej Polsce pełnił zawodową służbę wojskową. W 1930 r. posiadał stopień chor. Wiosną 1939 r. sprawował funkcję oficera żywnościowego pułku.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył w bitwie nad Bzurą. Dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał m.in. w oflagu XI A Osterode.
Zmarł po 1945 r.
Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
L. Głowacki, 17 Wielkoipolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939, Lublin 1969; Jednodniówka 70 pułku piechoty (12. p. strz. Wlkp.), Pleszew 1930; „Monitor Polski” nr 259/1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.