Urodził się 15 lub 24 października 1897 r. w Łodzi. Syn Aleksandra i Salomei z Macudów.
W niepodległej Polsce od 31 grudnia 1922 r. w Policji Państwowej. W 1934 r. posiadał stopień posterunkowego. Służył w Dziedziłowie pow. Kamionka Strumiłowa. Awansowany na st. posterunkowego, był funkcjonariuszem na posterunku w Kukizowie pow. Lwów.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie. Wywieziony na podstawie listy nr 05/3 z 5 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” 1934, nr 6.