Urodził się 29 września 1896 r. w Suwałkach. Syn Michała i Marii z Pawłowskich. Brat Józefa (zob.).
Uczył się w gimnazjum w Suwałkach. W 1915 r. ukończył gimnazjum Zw. Lekarzy Polskich w Piotrogrodzie.
Następnie powrócił do Warszawy i 1 lipca 1915 r. wstąpił jako sanitariusz do 34 Oddz. Sanitarnego Centralnego Komitetu Obywatelskiego. Służył w nim do 1 stycznia 1917 r. Od 15 stycznia 1917 do czerwca 1918 r.pracował jako rachmistrz w biurze 134 Oddz. Drogowego Frontu Południowo-Zachodniego. Następnie starał się o zezwolenie na powrót do Warszawy, do której dotarł 27 sierpnia.
Od listopada studiował na Wydz. Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego.
Od listopada 1918 r. w WP. Służył w 33 pp, a od 1919 r. w 41 pp (pchor. sanitarny) oraz w dowództwie I Brygady. Z dniem 1 czerwca 1920 r. uzyskał stopień por. plek.
Był młodszym lekarzem 3 pszwol w październiku 1921 r. odkomenderowanym na studia na Uniwersytecie Warszawskim. W 1924 r. ukończył studia, 6 grudnia uzyskując dyplom lekarski. Początkowo lekarz 1 plotn. Następnie od 1 stycznia do 15 maja 1925 ordynator oddziału zakaźnego i wenerycznego w Szpitalu Rejonowym w Suwałkach, potem był lekarzem 1 puł oraz pełnił służbę w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego (1928). Wykładał tam służbę zdrowia w lotnictwie. Awansowany 1 stycznia 1928 r. kpt. dr. med., od 1930 r. był lekarzem 3 pułku pancernego. 17 listopada 1933 r. został ordynatorem oddziału chirurgicznego Centrum Wyszkolenia Sanitarnego. 19 marca 1938 r. awansował na mjr. lek. W październiku przeniesiony w stan spoczynku.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, był lekarzem Bazy Lotniczej nr 6. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na ppłk.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; J.B. Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar drugiej wojny światowej t. 2, Warszawa 1999; Z. Godyń, Straty spośród kawalerzystów i pancernych z rąk sowieckich w II wojnie światowej, Londyn 1976; Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934; „Monitor Polski” nr 218/1931; J. Pawlak, Ostatnie lądowanie, Warszawa 1994; Podchorążowie z Ujazdowa, Londyn 1972; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1938, Warszawa 1938; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1936, Warszawa 1936; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.