Bojownikom niepodległości

Michał Ludwik Jeziorski

(1892–1942)

Michał Ludwik JeziorskiUrodził się 25 sierpnia 1892 r. w Żywcu. Syn Józefa i Marjanny ze Ścieszków.

Ukończył Szkołę Realną w Żywcu, maturę uzyskał 13 czerwca 1912 r.

W latach 1912–1914 był studentem nadzwyczajnym na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (absolutorium uzyskał 22 października 1921 r.).

W czasie I wojny światowej od 17 sierpnia do grudnia 1914 r. Legionach Polskich. Służył w 3 pp LP.

W styczniu  1915 r. wcielony do armii austro-węgierskiej, w stopniu sierż. służył w 16 pp Obrony Krajowej. Walczył na froncie wschodnim, gdzie w czerwcu 1916 r. dostał się do niewoli rosyjskiej, z której zbiegł.

W 1919 r. po uzupełnieniu matury w III Gimnazjum im Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie ponownie podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Absolutorium otrzymał 22 października 1921 r.

W lipcu 1920 r. wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w walkach z bolszewikami. 14 grudnia przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce pracował jako zastępca nauczyciela w Szkole Realnej w Żywcu, a od 1 stycznia 1925 r. w tamtejszym Państwowym Seminarium Nauczycielskim Żeńskim. 23 października 1928 r. uzyskał uprawniena do nauczania języka polskiego w szkołach średnich ogólnokształcących i nauczycielskich. W latach 1928–1938 nauczyciel, kierownik i dyrektor Miejskiego Koedukacyjnego Gimnazjum w Żywcu.

Prowadził działalność kulturalną i oświatową na terenie powiatu. Założyciel kół i czytelni Towarzystwa Szkoły Ludowej, inicjator utworzenia Muzeum Ziemi Żywieckiej i jego dyrektor.

Podczas kampanii 1939 r. po zajęciu Żywca był niemieckim zakładnikiem. W 1940 r. został wysiedlony do Generalnej Guberni. Wkrótce aresztowany w Puławach za działalność konspiracyjną w szeregach ZWZ, został osadzony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. Następnie więziony w obozach koncentracyjnych w Oranienburgu, Neuengamme i Dachau.

Zmarł 13 czerwca 1942 r. w obozie.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

M. Cisek, M. Miodoński, W. Motyka, Wiara i wierność. Wkład Żywiecczyzny w czyn niepodległościowy 1914–1918, Milówka 2018; J. Klistała, Martyrologium mieszkańców Żywca, Czernichowa, Gilowic, Jeleśni, Koszarawy, Lipowej, Łękawicy, Łodygowic, Milówki, Radziechowych, Rajczy, Stryszawy, Suchej, Węgierskiej Górki i innych – w latach 1939–1945. Słownik biograficzny, Bielsko-Biała 2009; „Monitor Polski” nr 217/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.