Michał Stefan Augustyn

Urodził się 24 lipca 1896 r. we Lwowie. Syn Jana, kolejarza, i Agaty z Wadasów. Brat Stanisława (zob.).

Pracował jako mechanik samochodowy.

W czasie I wojny światowej od5 września 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Stefan”. Służył w 9 komp. 3 pp LP. Potem w kadrze Komendy Grupy LP w Kozienicach. W maju 1916 r. w składzie komp. marszowej powrócił do na front do macierzystej komp. Podczas bitwy pod Kościuchnówką 5 lipca dostał się do niewoli rosyjskiej po rozbiciu pułku w rejonie Wołczecka.

W 1917 r. wydany władzom austriackim jako dezerter, w grupie kilku b. legionistów przedostał się do Rosji, gdzie wstąpił do samodzielnego szw. szwoleżerów. Po rozwiązaniu szw. (1918 r.) powrócił do Lwowa.

Od listopada 1918 r. brał udział w walkach z Ukraińcami w okolicach Lwowa. Należał do załogi pociągu pancernego PP3, a potem służył w oddziale rtm. Romana Abrahama.  Następnie był żołnierzem 1 pstrz bytomskich (potem: 167 pp rez.). Uczestniczył w organizowaniu szkoły podoficerskiej. Brał udział w walkach z bolszewikami oraz w III powstaniu śląskim (1921 r.), po czym w stopniu sierż. został przeniesiony do rezerwy.

Przed śmiercią zamieszkał w Zimnej Wodzie koło Lwowa. Pracował w strzelnicy wojskowej.

Należał do Związku Strzeleckiego.

Zmarł w 1934 r. i został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa pole XXVI. W związku z postępującą dewastacją cmentarza po II wojnie światowej, a następnie pracami rekonstrukcyjnymi, został ekshumowany

i przeniesiony w pobliże Kaplicy Orląt na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Krystyną Tuligłowiec (zob.), miał z nią córki Kazimierę i Annę oraz syna Zbigniewa (ur. 3 I 1926), w 1946 r. aresztowanego przez władze komunistyczne.