Urodził się 29 września 1892 r. w Radomiu. Syn Florentyna, fabrykanta, i Anieli z Wójcickich, wyznanie rzymskokatolickie.
Uczestnik strajku szkolnego 1905 r. W roku 1912 zdał maturę w szkole handlowej w Radomiu, studiował na Wydziale Mechanicznym politechniki w Coxthem w Niemczech. Od roku 1912 należał do Związku Strzeleckiego w St. Gallen w Szwajcarii. W lipcu 1914 r. przebywał na letnim kursie w krakowskich Oleandrach.
Po wybuchu I wojny światowej od 3 sierpnia 1914 r. przydzielony do 1 Kompanii Kadrowej Strzelców, pod pseudonimem „Brzęk”. 6 sierpnia wyruszył na front. Od 16 sierpnia w Legionach Polskich w szeregach 1 komp. III baonu 1 Pułku Piechoty LP. Od 12 listopada w 1 szw. 1 Pułku Ułanów LP Władysława Beliny-Prażmowskiego. W toku służby awansował do stopnia wchm. W roku 1917 ukończył szkołę oficerską pułku w Ostrołęce. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie,gdzie został polskim komendantem obozu, następnie w obozie w Łomży. W lutym 1918 r zwolniony, powrócił do Radomia. Wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej w Radomiu. 1–2 listopada 1918 r. uczestnik akcji rozbrajania garnizonu austrickiego. Organizator tzw. Szwadronu Radomskiego s którym dotarł do Lublina, siedziby Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej Ignacego Daszyńskiego. 10 listopada 1918 awansowany na stopień ppor. kaw. przez ministar wojny TRLRP w Lublinie płk. Edwarda Rydz-Śmigłego.
W niepodległej Polsce służył w Wojsku Polskim. Walczył w Ukraińcami w składzie Grupy Operacyjnej „Bug” Uczestnik wojny z Rosją bolszewicką lat 1919–1920 w szeregacj 11 Pułku Ułanów. Ranny 5 czerwca 1920 r. pod Szczołnem. 3 lipca 1920 awansowany na stopień por. następnie na rtm. kaw. 26 października 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako rtm. rez. kaw. z 1 czerwca 1919 r. ch 1922–1939 prowadził po ojcu fabrykę maszyn rolniczych w Radomiu. Należał do Związku Legionistów Polskich (prezes zarządu okręgu w Radomiu i członek Zarządu Głównego). Od 1928 r. wydawca piłsudczykowskiej „Ziemi Radomskiej”. Działacz Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem (od 1932 sekretarz generalny). W roku 1930 wybrany na posła w okręgu wyborczym nr 19 (Radom), należał do klubu BBWR. Ponownie wybrany w 1935 r. w okręgu wyborczym nr 32 (Radom); mandat poselski sprawował do 1938 r. Współtwórca konstytucji kwietniowej 1935 r., sekretarz Komitetu Uczczenia Pamięci Józefa Piłsudskiego (1935) i Komitetu Uczczenia Pamięci Walerego Sławka (1939). 19 marca 1939 r. awansował na stopień mjr. rez. kaw.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. zgłosił się ochotniczo do WP. Zorganizował oddział złożony ze 150 cyklistów, który w Puławach oddał do dyspozycji Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej oraz Grupy Operacyjnej gen. Władysława Andersa. Walczył na Lubelszczyźnie. 1 października dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał przez cały okres wojny w oflagu II C w Woldenbergu. Uwolniony w styczniu 1945 r. przez Armię Czerwoną.
Po II wojnie światowej powrócił do Radomia. Prowadził swój zakład (spółdzielczy, od roku 1946 prywatny), który w 1951 r. został upaństwowiony. Następnie jako chałupnik produkował zabawki. Od roku 1975 r. był inspektorem Miejskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki. Współzałożyciel Radomskiego Towarzystwa Naukowego (1962), prezes Klubu Miłośników Radomia, współpracownik Muzeum Regionalnego i PTTK. Zmarł 10 września 1983 r. w Radomiu, został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym przy ul. Limanowskiego kwat. legionowa.
Opublikował: Legionista i piłsudczyk 1905–1939, Warszawa 2003.
Żonaty z Zofią Nachtlicht.
Jest patronem ulicy w Radomiu.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Polonia Restituta 2 i 4 kl., Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych.
T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; A. Lenkiewicz, Kawalerowie Polski Niepodległej cz. 2, bmdw; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; J.M. Majchrowski, Pierwsza Kompania Kadrowa. Portret oddziału, Kraków 2014; „Monitor Polski” 1931, nr 156; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny t. IV, Warszawa 2009; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003; E. Tomkowiak, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945 t. II (1914–1921) cz. 1, Koszalin 1991; J. Wieczorek, Legiony to…, bdmw.