Urodził się 18 marca 1897 r. w Kielcach. Syn Stanisława i Róży z Frydmanów.
Od 4 lutego 1917 r. należał do POW w Łodzi ps. „Miłokowski”. Był elewem szkoły podoficerskiej. Uczestniczył w rozbrajaniu Niemców w Łodzi.
11 kwietnia 1919 r. zgłosił się do WP. Służył w baonie sanitarnym w Górze Kalwarii, w szpitalu polowym nr 107, w dowództwie Frontu Wołyńskiego i 11 pp. Po wojnie zdemobilizowany w stopniu pchor.
Ukończył studia medyczne, uzyskując dyplom lekarski. Specjalizował się w chorobach wewnętrznych i nerwowych. Mieszkał w Łodzi, gdzie przy ul .Pomorskiej 10 i Zawadzkiej 15 prowadził prywatny gabinet.
Należał do Zw. Peowiaków.
23 stycznia 1940 r. został lekarzem naczelnym i dyrektorem schroniska dla umysłowo chorych Żydów w getcie łódzkim.
Zmarł w 1942 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Marią Nelken.
„Monitor Polski” nr 93/1937; „Republika” nr 240/1938; Żydzi bojownicy o niepodległość Polski, Lwów 1939.