Urodził się 13 sierpnia 1898 r. w Rokszycy, Piotrkowskie. Syn Teofila i Leony z Łaznowskich.
Uczeń gimnazjum.
W czasie I wojny światowej od 23 marca 1915 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył m.in. w 3 komp. 6 pp LP. W kwietniu 1917 r. leczył się w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Po kryzysie przysięgowym w lipcu internowany przez Niemców w Szczypiornie, a potem w Łomży. Ostatecznie został uwolniony.
Od 1918 r. w WP. W stopniu plut. służył w 8 komp. 1 pstrz lwowskich. Uczestniczył w walkach z Ukraińcami o Lwów. Ranny w Snopkowie.
Zmarł z ran 20 lutego 1919 r. i został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa pole VII.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego t. 1: Tradycja, Warszawa 1939; R. Kotewicz, Piotrków–Radomsko u progu niepodległości, Piotrków–Radomsko 1998; Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918–1920, Warszawa 1934; „Monitor Polski” 1937, nr 259; W obronie Lwowa i wschodnich Kresów. Polegli od 1–go listopada 1918 do 30–go czerwca 1919 r., Lwów 1926.