Urodził się 5 stycznia 1895 r. w Koziatynie. Syn Bolesława i Adeli z Chutkowskich. Brat Rafaliny Arcinowskiej-Ściesińskiej (zob.).
W latach 1905-1913 uczył się w IV gimnazjum w Kijowie. Po uzyskaniu matury podjął studia na Wydziale Mechanicznym politechniki w Kijowie. Należał wówczas do Organizacji Postępowo-Niepodległościowej „Unia”, a potem do „Korporacji”.
W czasie I wojny światowej od 1915 r. do 20 października 1919 r. w Polskiej Organizacji Wojskowej. Należał do Komendy Naczelnej 3 POW. Był kierownikiem biura paszportowego.
W 1916 r. powołany do armii rosyjskiej, służył w studenckim baonie w Carycynie i w szkole podchorążych w Odessie. Po jej ukończeniu i przewrocie bolszewickim w listopadzie 1917 r. opuścił szeregi armii.
Kontynuował studia w Kijowie i służbę w POW. W październiku 1919 r. z meldunkami wyjechał do kraju. Aresztowany przez Ukraińców w Winnicy, dzięki staraniom rodziny po dwóch dniach został uwolniony.
Przyjechał do Warszawy i po złożeniu raportów w Naczelnym Dowództwie od października 1919 r. kontynuował studia na czwartym roku Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej.
Wobec trudnej sytuacji militarnej kraju 14 lipca 1920 r. wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego. W stopniu szer. służył w 1 komp. 201 pp Armii Ochotniczej. Podczas działań odwrotowych 2 sierpnia pod Łapami dostał się do niewoli bolszewickiej, z której zbiegł. Ponownie schwytany 9 sierpnia, był więziony w Wyszkowie.
Rozstrzelany przez bolszewików w sierpniu 1920 r., prawdopodobnie w Wyszkowie.
Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości z mieczami.
Rodziny nie założył.
CAW, I.482.47-3695, I.482.47-3750; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW – Wschód 1914-1921, Olsztyn 2012; „Monitor Polski” 1931, nr 64.