Urodził się 29 lutego 1880 r. we wsi Długojewo w rodzinie ziemiańskiej pochodzenia ormiańskiego. Miał brata Bronisława. Ukończył gimnazjum w Radomiu, studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. Utrzymywał się z korepetycji.
Podczas studiów wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej, uczestniczył w pracach oświatowo-politycznych wśród młodzieży. W czasie rewolucji 1905 r. aresztowany przez władze rosyjskie, zesłany w głąb Rosji. Zamieszkał w Odessie; studiował nauki przyrodnicze na tamtejszym uniwersytecie. Podczas studiów w niewyjaśnionych okolicznościach uległ wypadkowi, na skutek czego utracił nogę. Po powrocie z zesłania pracował jako nauczyciel w Pułtusku (1906), później w Rawie Mazowieckiej (1907). W roku 1909 przeniósł się do Siedlec, uczył w prywatnym Gimnazjum kierowanym przez Tadeusza Radlińskiego, Gimnazjum Konstancji Zembrzuskiej i Szkole Handlowej Żeńskiej Jadwigi Barszczewskiej. Po wyjeździe T. Radlińskiego z Siedlec w roku 1912, objął stanowisko dyrektora gimnazjum które przybrało nazwę Męskiego Gimnazjum Podlaskiego.
Podczas I wojny światowej służył w Polskiej Organizacji Wojskowej. 17 lutego 1918 roku odbyła się w Siedlcach demonstracja przeciw podpisanemu w Brześciu nad Bugiem traktatowi pokojowemu ( 9 lutego), po której ukrywał przed Niemcami sztandar POW. 15 września 1918 r. Męskie Gimnazjum Podlaskie którym kierował zostało upaństwowione i otrzymało nazwę Królewsko-Polskie Gimnazjum im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego. Aktu upaństwowienia Szkoły dokonał minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego Rady Regencyjnej – Antoni Ponikowski
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) szkoła zmieniła nazwę na Gimnazjum im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego. Działacz społeczny i polityczny, należał do PPS. Udzielał się w Towarzystwie Przyjaciół Harcerstwa. W roku 1923 doprowadził do podziału szkoły na dwa gimnazja: o profilu humanistycznym które otrzymało im. Bolesława Prusa przy ul. Floriańskiej i profilu matematyczno-przyrodniczym im. hetmana Stanisława Żółkiewskiego przy ul. Konarskiego 1, którego dyrektorem pozostał do śmierci.
Zmarł 23 września 1924 r. w Siedlcach, został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym przy ul. Cmentarnej.
Żonaty z Janinę Siemianowską (od 1907), miał trzy córki; Janina (4 marca 1910 – 5 maja 1991) była żołnierzem Armii Krajowej, walczyła w powstaniu warszawskim 1944 r.
Jest patronem ulicy w Siedlcach. W latach 1928–1939 był patronem Muzeum Ziemi Podlaskiej w Siedlcach (obecnie Muzeum Regionalne w Siedlcach).
W głosowaniu przeprowadzonym przez siedlecką prasę wybrany został najwybitniejszym siedlczaninem XX wieku.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; D. Grzegorczuk, w: Słownik biograficzny Południowego Podlasia i Wschodniego Mazowsza t. I, Siedlce 2009; „Monitor Polski” 1931, nr 179.
