Bojownikom niepodległości

Mieczysław Bojnarowski

(1897–po 1933)

Urodził się 7 stycznia 1897 r. w m. Truskawiec koło Drohobycza. Syn Augusta i Zofii z Trembickich. Wyznanie rzymskokatolickie.

Uczył się w II gimnazjum w Stanisławowie, potem pracował jako praktykant wiertniczy.

Po wybuchu I wojny światowej, 13 sierpnia 1914 r. wstąpił do Oddziału Strzeleckiego Józefa Piłsudskiego, od 16 sierpnia w Legionach Polskich. Od 10 maja 1915 r. służył w 2 komp. 4 Pułku Piechoty III Brygady LP. z którą 15 lipca wyruszył na front. 27 sierpnia 1915 r. awansował do stopnia plut. W listopadzie 1915 r. przebywał w szpitalu epidemicznym w Wadowicach. Po wyleczeniu powrócił do swojej komp. 7 sierpnia 1916 r. dostał się do niewoli rosyjskiej. Po rewolucji lutowej w Rosji wrócił do Ojczyzny.

W niepodległej Polsce służył w Wojsku Polskim. Prawdopodobnie uczestniczył w wojnie z Rosją bolszewicką 1919–1920. Po wojnie przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. tab. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. Na początku lat 30. mieszkał na Wołyniu, potem w Warszawie. Studiował w Wyższej Szkole Handlowej.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 255/1933
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 255/1933; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.