Urodził się 21 listopada 1897 r. w Pobiczach (?) pow. bielski. Syn Jana i Marii z Barańskich (?).
Po 1918 r. w WP. W okresie od 15 kwietnia do 20 lipca 1920 r. uczył się w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Pozostawiony w szkole jako instruktor III grupy szkolnej. Z dniem 1 maja 1921 r. mianowany ppor. art.
Przeniesiony do rezerwy z tym jednak, iż został zatrzymany w służbie czynnej. Awansowany 1 maja 1923 r. na por. rez. art., w 1923 r. pełnił służbę w 8 dak. Przemianowany na oficera służby stałej, był adiutantem dowódcy artylerii konnej 1 DK (1924), a potem (1928, 1932) służył w 5 dak. 19 marca 1937 r. awansował na kpt. art. Wiosną 1939 r. dowodził 1 baterią 17 dac.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Uczestniczył m.in. w bitwie nad Bzurą.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
L. Głowacki, 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Lublin 1969; „Monitor Polski” nr 92/1932; Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii [1914-1921], Pruszków brw; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.