Urodził się 10 sierpnia 1897 r. w Śmiglu. Syn Teodora i Bronisławy z Bromskich.
Uczestnik powstania wielkopolskiego (27 grudnia 1918 – 16 lutego 1919). Służył w 6 pstrz wlkp (potem: 60 pp). Brał udział w wojnie z bolszewikami.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. piech., służył w 60 pp. (1923, 1924) i DOWar. „Poznań (1928). Co jamniej od 1932 r. dowodził komp. 73 pp. Ukończył kurs dowódców baonów w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie i 1 stycznia 1935 r. awansował na mjr. piech. Przeniesiony do 83 pp, wiosną 1939 r. był dowódcą III baonu.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii wrześniowej 1939 r. W ramach Armii „Łódź” uczestniczył w walkach nad Wartą i w działaniach odwrotowych. Ciężko ranny 9 września pod Przyłękiem. Dostał się do niewoli niemieckiej. Leczył się w szpitalu.
Po jej zakończeniu mieszkał w Warszawie. Był działaczem kombatanckim. Awansował na ppłk.
Zmarł 2 października 1979 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 4 i 5 kl., Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.
L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” 1932, nr 167; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; J. Rómmel, Za honor i ojczyznę, Warszawa 1958; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.