Urodził się 20 sierpnia 1899 r.
Członek „Sokoła” w Stanisławowie.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. W okresie od 27 września do 1 grudnia 1916 r. służył w komp. uzupełniającej nr 3. Następnie w oddziale telefonicznym 3 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Aż do przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) pozostał w swoim pododdziale.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w 84 pp. W 1924 r. ukończył kurs doszkalający dla młodszych oficerów. Awansowany 1 lipca 1925 r. kpt. piech., służył potem w komendzie placu w Warszawie (1928), a co najmniej od 1932 r. w Komendzie m. Warszawy. Wiosną 1939 r. był adiutantem komendy.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Po kapitulacji załogi stolicy (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu II C w Woldenbergu. Po uwolnieniu (1945 r.) mieszkał w Polsce.
Zmarł 12 lutego 1952 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 58.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty (od 1921 r.) z Wandą Kalkstein.
L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 260/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.