(1895–1940)
Urodził się 30 stycznia 1895 r. w Załuskach (obecnie część Warszawy). Syn Władysława i Marii.Ukończył średnią Szkołę Przemysłowo-Techniczną w Warszawie (1915 r.).
W czasie I wojny światowej od września 1914 r. należał do Polskiej Organizacji Wojskowej.
Od 11 listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Początkowo w 1 puł, potem w składzie 3 komp. I baonu saperów 3 stycznia 1919 r. wyruszył na front. W czerwcu został kontuzjowany nad Prypecią. We wrześniu skierowany do Szkoły Podchorążych Saperów, którą ukończył w marcu 1920 r. Przydzielony do 3 komp. 8 baonu saperów, w jej składzie uczestniczył w walkach z bolszewikami do końca wojny. Z dniem 1 września 1920 r. mianowany ppor. sap.
Od lipca 1921 r. w 8 psap. Następnie służył w baonie chemicznym. Awansowany 1 września 1921 r. na por. sap., był oficerem ordynansowym Oficerskiej Szkoły Inżynierii (1923, 1924). Potem w 1 psap. Ukończył studia w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie (1926 r.). W 1928 r. pozostawał w dyspozycji ministra Spraw Wewnętrznych. 1 stycznia 1929 r. awansował na kpt. sap. W 1932 r. służył w szefostwie saperów MSWojsk. Następnie naczelnik wydziału w Biurze Wojskowym Ministerstwa Przemysłu i Handlu. Awansowany 19 marca 1937 r. na mjr. sap., co najmniej od stycznia 1938 r. dowodził ośrodkiem sapersko-pionierskim 27 DP.
Po kampanii 1939 r. przedostał się do Francji.
29 stycznia 1940 r. popełnił samobójstwo w Paryżu.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty, miał córkę Danutę Marię (ur. 31 VII 1922).
Źródła
CAW, I.482.39-3006, VM; „Monitor Polski” 1931, nr 132; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie latach 1939-1946, Londyn 1952; Ze szkół, „Kurjer Warszawski” 1915, nr 202.