Bojownikom niepodległości

Mieczysław Gałązkiewicz

(1897–1944)

Urodził się 29 stycznia 1897 r. w Zwoleniu. Syn Tomasza, garbarza, i Eleonory z Mordzińskich.

W czasie I wojny światowej od 1916 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 puł LP. Uczestniczył w walkach na Wołyniu. Chory, leczył się w szpitalu w Radomiu.

W następstwie kryzysu przysięgowego w Legionach w lipcu 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie, skąd zbiegł i powrócił do Zwolenia.

Pracował w rodzinnym gospodarstwie rolnym.

W 1920 r. w WP. W stopniu wachm. służył w 1 pszwol. Po wojnie z bolszewikami zdemobilizowany.

Powrócił do pracy w gospodarstwie.

Studiował w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie.

Współorganizator harcerstwa w Zwoleniu. Był drużynowym I Zwoleńskiej Drużyny Harcerzy.

W 1930 r. wybrany na posła do Sejmu RP w okręgu wyborczym nr 23 (Iłża). Był członkiem klubu BBWR. Funkcję poselską sprawował do 1935 r.

Pracował we własnym folwarku w Wyszkowie.

Podczas II wojny światowej wyjechał na Lubelszczyznę. Następnie powrócił do Wyszkowa, gdzie brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK.

W 1944 r. rozstrzelany przez Niemców w zbiorowej egzekucji.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty z Ludmiłą Murzakiewicz, miał czworo dzieci m.in. syna Macieja i córkę Barabarę (1939-2015) zamężną Ostrowicką.

Źródła

P.R. Marczak, D. Sukniewicz, Tradycja Mazowsza powiat zwoleński. Przewodnik subiektywny, Warszawa 2016; „Monitor Polski” nr 259/1937; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny t. II, Warszawa 2000.