Urodził się 26 maja 1899 r. w Bydgoszczy. Syn Jana i Otylii z Całbeckich.
Działacz niepodległościowy ps. „Bolesław Twardowski”.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Następnie w WP. 1 stycznia 1921 r. mianowany ppor. plek. Wkrótce potem przeniesiony został do rezerwy. 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. lek., zaś 1 stycznia 1938 r. na kpt. rez. lek.
Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, uzyskując 23 października 1924 r. dyplom lekarski. Specjalizował się w ginekologii i położnictwie.
W niepodległej Polsce mieszkał w Rybniku.
Po II wojnie światowej 24 maja 1952 r. uzyskał habilitację we Wrocławiu. W 1956 r. jako docent pracował w I klinice ginekologiczno-położniczej Śląskiej Akademii Medycznej w Bytomiu. Uzyskał tytuł prof.
Zmarł 12 listopada 1965 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 140/1938; Polski Almanach Medyczny na rok 1956, Warszawa 1957; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.