Urodził się 26 grudnia 1895 r. w Krakowie. Syn Pawła i Marii ze Spiechowiczów. Brat Stanisława (zob.).
W czasie I wojny światowej od 24 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 3 komp. 2 pp LP. Ranny 17 czerwca 1915 r. pod Rarańczą. Po rekonwalescencji w 1 pp LP. W kwietniu 1917 r. w 3 komp. III baonu.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej, skąd rychło zdezerterował. Wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Służył w oddziale uzupełnień w Bolechowie. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Synowódzku.
Po 1918 r. w WP. We wrześniu 1919 r. w stopniu wachm. w 5 szw. uzupełniającym V dyonu taborów.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1933 r. posiadał stopień st. wachm. Służył wówczas w 5 dyonie taborów. Wiosną 1939 r. w stopniu chor. był zastępcą oficera mobilizacyjnego dyonu.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej m.in. w oflagu VII A w Murnau. Po uwolnieniu w 1945 r. zamieszkał w Wlk. Brytanii.
Zmarł 9 marca 1967 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.
S. Kobiela, Bochniacy w Oflagu VII A Murnau cz. 1, „Wiadomości Bocheńskie” nr 1/2012; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 255/1933; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.