Urodził się 28 maja 1893 r. w Wieluniu. Syn Kazimierza i Kazimiery z Wolnych.
Uczył się w szkole elementarnej w Wieluniu i w gimnazjum w Kaliszu, gdzie należał do „Zarzewia”. W związku z tą działalnością aresztowany przez władze rosyjskie, po kilku miesiącach został uwolniony. Następnie kształcił się na Wyższych Kursach Handlowych im. Zielińskiego w Warszawie, gdzie od 1911 r. należał do Legii Niepodległości.
W czasie I wojny światowej od 15 sierpnia 1914 r. w stopniu szer. w Legionach Polskich.
W następstwie kryzysu przysięgowego 15 września 1917 r. zwolniony z Legionów.
W tym też roku ukończył Wyższą Szkołę Handlową w Warszawie.
Do 1 marca 1918 r. pracował jako urzędnik w sekcji gospodarczej starostwa w Łukowie. Od 2 kwietnia 1918 do 2 stycznia 1919 r. urzędnik w Banku Handlowym w Warszawie.
Podjął pracę w MSZ. Do 15 października był pomocnikiem sekretarza generalnego w Biurze Prac Kongresowych. Od 15 października 1919 do 31 marca1920 sekretarz generalny w konsulacie w Odessie, jednocześnie służył w POW. Przydzielony do konsulatu w Królewcu, 16 października jako pomocnik referenta i referent podjął pracę w Dep. Administracyjnym MSZ w Warszawie.
W okresie od 20 lipca 1921 do 1 stycznia 1924 r. I sekretarz konsularny w wydz. konsularnym przy poselstwie RP w Moskwie. Następnie na różnych placówkach dyplomatycznych – w Belgradzie (1925-1926, wicekonsul), Zagrzebiu (1926-1928, od 1 sierpnia 1928 r. jako konsul) oraz radca w Komisariacie Generalnym RP w Wolnym Mieście Gdańsku (1928-1929). Po krótkiej pracy w centrali ministerstwa w latach 1929-1933 konsul (i kierownik urzędu) w Czerniowcach. Potem ponownie w centrali MSZ. Radca, od 1 lutego 1934 r. kierownik referatu i zastępca naczelnika oraz p.o. dyrektora biura personalnego. Od 1 grudnia 1935 do 28 lutego 1939 r. konsul generalny w Wiedniu, a potem w Monachium.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Podczas II wojny światowej 1 listopada 1939 r. został konsulem generalnym w Zagrzebiu. Funkcję tę sprawował do 14 kwietnia 1941 r. Aresztowany przez faszystowskie władze chorwackie.
Przekazany w ręce niemieckie, był więziony w Grazu, Monachium i w obozie koncentracyjnym w Dachau. 29 kwietnia 1945 r. został uwolniony.
W latach 1945-1949 delegat ministra Spraw Zagranicznych w amerykańskiej strefie okupacyjnej Niemiec w Monachium. W 1949 r. zamieszkał na stałe w Londynie.
Prezes Polskiego Zw. b. Więźniów Politycznych Obozów Koncentracyjnych oraz prezes Międzynarodowego Komitetu Uchodźców Politycznych w Niemczech, prezes Stow. Pracowników Polskiej Służby Zagranicznej. Członek Instytutu Badań Spraw Międzynarodowych w Londynie, Instytutu Józefa Piłsudskiego w Londynie.
Członek IV Rady Narodowej RP, a porozlamie politycznym na emigracji opowiedził się przeciwko prezydentowi Augustowi Zaleskiego i wszedł w skład Tymczasowej Rady Jedności Narodowej. Członek piłsudczykowskiej Ligi Niepodległości Polski.
Zmarł 6 maja 1960 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Putney Vale.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, złotym Krzyżem Zasługi oraz odznaczeniami jugosłowiańskimi i rumuńskimi.
Żonaty z Wandą Januszkiewicz, miał córkę Annę i syna Jerzego.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód, 1914-1921, Olsztyn 2012; E. Kossewska, Związek Legionistów Polskich 1922-1939, Warszawa 2003; „Monitor Polski” nr 260/1931; T. Olejnik, Leksykon Miasta Wielunia, Wieluń 2007.